Monday, December 26, 2016
Saturday, December 10, 2016
ગીતા જયંતી
૧૦/૧૨/૨૦૧૬...
આજે ગીતા જયંતી...
માનનિય
નિર્ણાયક ગણ, ગુણિયલ શ્રોતાજનો,
ત્યારે તેનો અંજામ શું આવે તે કહેવાની મારે ભાગ્યેજ જરૂર
છે.તે રજકણ ના શમણાંઓં ભાંગી ને ભૂક્કો થવા જ સર્જાયેલાં છે. આજે મુજ જેવા પામર
માનવ અને તેમાંય નાદાન બાળક ગીતા રૂપી સૂર્ય પર કંઇક બોલવાનો પ્રયત્ન કરે ત્યારે તેનો અંજામ સાગર ને
ગાગર માં સમાવવા જેવો નિષ્ફળ જ હોય, તે આપ સમજી શકો છો.તેમ છતાં આ મહાન ગ્રંથ પર
મને કંઈક બોલવાની સુંદર તક મળી છે ,તેથી નિષ્ફળ તો નિષ્ફળ પરંતુ મારી અલ્પમતિ
પ્રમાણે હું કંઈક બોલવાનો પ્રયત્ન કરીશ .
“મને જિંદગી
મળી નીષ્ફળતા અનેક ,તેથી જ કંઇક સફળ થયો હું જીદગી માં’’-એ ન્યાયે મારી અલ્પમતિ પ્રમાણે
હું મારા વિચાર રજુ કરું છું તો આપ સર્વે શાંતિ થી સાભળશો તેવી આશા રાખું તો
અસ્થાને નહી જ હોય----
આજે ગીતા જયંતી...
श्री कृष्णम् वन्दे जगत गुरूम
ગીતા થી મારા જીવન માં આવેલી નીડરતા
“અભયં સત્ય સંક્ષુધ્ધી, જ્ઞાન યોગ વ્યવસ્તી:
દાનમ દમસ્ય યજ્ઞસ્ય સ્વાધ્યાય સ્તય આર્જવમ.”
માનનિય
નિર્ણાયક ગણ, ગુણિયલ શ્રોતાજનો,
“એક રજકણ સૂરજ થવાને શમણે
ઊગમણે જઇ ને ઊડે............”.
ત્યારે તેનો અંજામ શું આવે તે કહેવાની મારે ભાગ્યેજ જરૂર
છે.તે રજકણ ના શમણાંઓં ભાંગી ને ભૂક્કો થવા જ સર્જાયેલાં છે. આજે મુજ જેવા પામર
માનવ અને તેમાંય નાદાન બાળક ગીતા રૂપી સૂર્ય પર કંઇક બોલવાનો પ્રયત્ન કરે ત્યારે તેનો અંજામ સાગર ને
ગાગર માં સમાવવા જેવો નિષ્ફળ જ હોય, તે આપ સમજી શકો છો.તેમ છતાં આ મહાન ગ્રંથ પર
મને કંઈક બોલવાની સુંદર તક મળી છે ,તેથી નિષ્ફળ તો નિષ્ફળ પરંતુ મારી અલ્પમતિ
પ્રમાણે હું કંઈક બોલવાનો પ્રયત્ન કરીશ .
“મને જિંદગી
મળી નીષ્ફળતા અનેક ,તેથી જ કંઇક સફળ થયો હું જીદગી માં’’-એ ન્યાયે મારી અલ્પમતિ પ્રમાણે
હું મારા વિચાર રજુ કરું છું તો આપ સર્વે શાંતિ થી સાભળશો તેવી આશા રાખું તો
અસ્થાને નહી જ હોય----
હાં તો આજ નો ગહન વિષય છે –“ગીતા થી મારા જીવન માં આવેલી નીડરતા...” .
ગીતા એ મહાભારત ના યુધ્ધના સમયે ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ દ્વારા અર્જુન ને અપાયેલ
ઉપદેશ છે. મારી દ્રષ્ટિએ તો ગીતા નાં મુખ્ય સંદેશ બે જ છે........
એક—કર્મ નો
તું અધિકારી છે, નહિ કે ફળ નો ...અને
બીજો સંદેશ છે કે- દરેક
મનુષ્યએ પોતાનું કર્મ નિર્ભયપણે,નિડરપણે,કરવુંજ જોઈએ.....
નિડર
મનુષ્ય જિંદગી માં એકવાર મૃત્યુ પામે છે ,જયારે ભયભીત મનુષ્ય ડગલે ને પગલે મૃત્યુ પામે છે.
મારી દ્રષ્ટિ એ તો મહાભારત નું
યુદ્ધ થયું તેનું મુખ્ય કારણ જ નિડરતાનો અભાવ જ છે.
પાંડવો
પ્રત્યે ઘોર અન્યાય થયા,તેમાની વિરુદ્ધ ષડયંત્ર રચાયા,તેમને મારી નાખવા કાવતરાઓ
થયા,-કોઈ એ નિડર થઇ ને દુર્યોધન ને વાર્યો નહિ ,એટલુંજ નહિ જુગાર માં દગાબાજી કરી દ્રૌપદી ને
બહાર સભા માં ઢસડી લાવવામાં આવી અને તેની બેઈજ્જતી કરવામાં આવી ત્યારે ભરી સભામાં
ગુરુ દ્રોણ,ભિષ્મપિતામહ,તેમજ અન્ય વડીલજનો તેમજ અન્ય ગુણીજનો હાજર હોવા છતાં કોઈએ દુર્યોધન ને આવું કાર્ય
કરતાં અટકાવ્યો નહિ ,શું એ માત્ર દ્રૌપદી ની જ લાજ લુંટાતી હતી?નાં,નાં... એતો
સમસ્ત ભારતીય સંસ્કૃતિ ની લાજ લુંટાતી હતી. અને જયારે સંસ્કૃતિ ચિથરેહાલ થાય
ત્યારે તેનું પરિણામ મહાભારત જ હોઈ શકે. આવા સમાજ ને ભય મુકત કરવા ,નિડર બનાવવા
ગીતાજી માં શ્રી કૃષ્ણ સંદેશો આપે છે.શ્રી કૃષ્ણ ગીતાજી માં કહે છે કે –દરેક
મનુષ્ય એ પોતાનું સહજ કર્મ ,પોતાનો સ્વધર્મ નિડરતાપૂર્વક બજાવવો જ જોઈએ,અને આજના
સમાજ નાં સંદર્ભ માં ગીતાજી નો આ સંદેશ ખૂબજ ઊપયોગી છે. યુદ્ધ નાં
મેદાન માં અર્જુનની જે સ્થિતિ હતી,તેનાં ગાત્રો શિથિલ થઇ ગયા હતા ,તેવી પરિસ્થિતિ
અત્યારે મારી પણ છે.પરંતુ અર્જુન ને નિર્ભય બનાવવા શ્રી કૃષ્ણ પ્રત્યક્ષ રૂપે હાજર
હતા,આજે મારો મારો ભય શ્રી કૃષ્ણ દ્વારા પ્રેરિત સ્વાધ્યાય પરિવાર ની ગીતા સંદેશ જ
છે.આજે હું જે કંઈ નિડરપણે બોલવા પ્રયત્ન કરી રહ્યો છું ,મારો ભય દૂર કરવા પ્રયત્ન કરી રહ્યો છું, તેની યશ ગીતાજી ની
મારા જીવન પર પડેલી અસર ને જ આભારી છે.મારું વ્યક્તવ્ય નિડરતા નો ઉપદેશ આપનાર દેવ
જગતગુરુ શ્રી કૃષ્ણ ને વંદન સાથે પૂર્ણ કરું છું.
“વસુદેવં સુતમ દેવં કંસ ચાર્નુંર મર્દનમ,
દેવકી પરમાનંદમ કૃષ્ણ વંદે
જગદગુરુ’’
જય યોગેશ્વર
જગત અવાશિયા
“ગીતા જંયતી નિમીત્તે,’’
વડોદરા
શહેર સ્વાધ્યાય પરિવાર આયોજિત વકૃત્વસ્પર્ધા,
તૃતિય
વિજેતા......કુલ હરીફ ૨૦
૧૫.૧૧.૧૯૯૮
શ્રીમદ ભાગવત ગીતા જયંતી
માગસર સુદ-૧૧
(બ્લોગ)
Saturday, November 26, 2016
एक सच्चा कदम उठाया है
एक सच्चा कदम उठाया है , एक अच्छा कदम
उठाया है,
मेरे देश के दिल में झांको तो, मेरा देश आज मुस्काया है,
मेरे देश के दिल में झांको तो, मेरा देश आज मुस्काया है,
एक सच्चा कदम उठाया है , मेरा देश आज
मुस्काया है,
एक नया सवेरा लाना है, मेरे देश ने है संकल्प किया,
अब रात अँधेरी और नहीं, ज़िद पर है आज एक दीया,
एक नया उजाला आया है,
एक सच्चा कदम उठाया है, मेरा देश आज मुस्काया है,
अब रात अँधेरी और नहीं, ज़िद पर है आज एक दीया,
एक नया उजाला आया है,
एक सच्चा कदम उठाया है, मेरा देश आज मुस्काया है,
जब कदमों में दृढ निश्चय हो, कंकर पत्थर पिस जाते हैं,
जब देश प्रेम हो आँखों में, कांटे भी शीश झुकाते हैं,
अब सच्चा मोती पाया है,
एक सच्चा कदम उठाया है, मेरा देश आज मुस्काया है,
जब देश प्रेम हो आँखों में, कांटे भी शीश झुकाते हैं,
अब सच्चा मोती पाया है,
एक सच्चा कदम उठाया है, मेरा देश आज मुस्काया है,
कर चुका फैसला देश मेरा, अब तो मंजिल तक जाना है,
जो विष है आज हवाओं में, उसे जड़ से आज मिटाना है,
एक प्रण है जो लहराया है ,
एक सच्चा कदम उठाया है, मेरा देश आज मुस्काया है,
जो विष है आज हवाओं में, उसे जड़ से आज मिटाना है,
एक प्रण है जो लहराया है ,
एक सच्चा कदम उठाया है, मेरा देश आज मुस्काया है,
आने वाला कल पूछेगा, हम गर्व से आगे आएँगे,
हमने भी देश बनाया था, ये सीना तान बताएंगे,
देखो सूरज उग आया है,
हमने भी देश बनाया था, ये सीना तान बताएंगे,
देखो सूरज उग आया है,
एक सच्चा कदम उठाया है, मेरा देश आज मुस्काया हैl
Sunday, October 2, 2016
Tuesday, August 23, 2016
Tuesday, July 19, 2016
"Professional with a human touch and Values "
૧૯.૦૭.૨૦૧૬....
ઉમાશંકર જોષી એ સરસ કહ્યું
છે....
મોટાઓની અલ્પતા જોઈ થાક્યો,
નાનાઓની મોટાઈ જોઈ જીવું છું .
એક સુંદર પ્રસંગ સિંગાપુર નો...કાશ
આવું આપણા દેશ મા પણ બને...
Shiv Khera, a renowned author and management trainer writes
about his experience in Singapore
"Six years ago in Singapore I gave a taxi driver a
business card to take me to a particular address.
At the last point he circled round the building. His meter
read 11$, but he took only 10.
I said Henry, your meter reads 11$ how come you are taking
only 10.
He said Sir, I am a taxi driver, I am supposed to be bringing
you straight to the destination. Since I did not know the last spot, I had to
circle around the building. Had I brought you straight here, the meter would
have read 10$.
Why should you be paying for my ignorance ?
He said Sir, legally, I can claim 11$ but Honestly and
ethically I am entitled to only 10.
He further added that Singapore is a tourist destination and
many people come here for three or four days. After clearing the immigrations
and customs, the first experience is always with the taxi driver and if that is
not good, the balance three to four days are not pleasant either.
He said Sir I am not a taxi driver, I am the Ambassador of
Singapore without a diplomatic passport.
In my opinion he probably did not go to school beyond the 8th
grade, but to me he was a professional. To me his behavior reflected pride in
performance and character.
That day I learnt that one needs more than professional
qualification to be a professional.
In one line be a "Professional with a human touch and
Values " that makes all the more difference.
Knowledge, skill, money, education, all comes later. First
comes Human Values, Honesty and Integrity.
Professionalism:
It’s NOT the job you DO,
It’s HOW you DO the job.”
સંકલિત
Thursday, May 26, 2016
રાધા અને દ્વારકાધીશ
૨૬.૦૫.૨૦૧૬...આજે
રાધા અને દ્વારકાધીશ
कृष्ण और राधा
कृष्ण और राधा स्वर्ग में विचरण करते हुए अचानक एक दुसरे के सामने आ गए
विचलित से कृष्ण- प्रसन्नचित सी राधा...
कृष्ण सकपकाए, राधा मुस्काई
इससे पहले कृष्ण कुछ कहते राधा बोल उठी-
"कैसे हो द्वारकाधीश ??" जो राधा उन्हें कान्हा कान्हा कह के बुलाती थी
उसके मुख से द्वारकाधीश का संबोधन कृष्ण को भीतर तक घायल कर गया
फिर भी किसी तरह अपने आप को संभाल लिया
और बोले राधा से ...
"मै तो तुम्हारे लिए आज भी कान्हा हूँ
तुम तो द्वारकाधीश मत कहो!
आओ बैठते है ....कुछ मै अपनी कहता हूँ कुछ तुम अपनी कहो
सच कहूँ राधा जब जब भी तुम्हारी याद आती थी
इन आँखों से आँसुओं की बुँदे निकल आती थी..."
बोली राधा - "मेरे साथ ऐसा कुछ नहीं हुआ ना तुम्हारी याद आई ना कोई आंसू बहा
क्यूंकि हम तुम्हे कभी भूले ही कहाँ थे जो तुम याद आते
इन आँखों में सदा तुम रहते थे
कहीं आँसुओं के साथ निकल ना जाओ
इसलिए रोते भी नहीं थे प्रेम के अलग होने पर तुमने क्या खोया
इसका इक आइना दिखाऊं आपको ?
कुछ कडवे सच , प्रश्न सुन पाओ तो सुनाऊ?
कभी सोचा इस तरक्की में तुम कितने पिछड़ गए
यमुना के मीठे पानी से जिंदगी शुरू की और समुन्द्र के खारे पानी तक पहुच गए ?
एक ऊँगली पर चलने वाले सुदर्शन चक्रपर भरोसा कर लिया
और दसों उँगलियों पर चलने वाळी बांसुरी को भूल गए ?
कान्हा जब तुम प्रेम से जुड़े थे तो ....जो ऊँगली गोवर्धन पर्वत उठाकर लोगों को विनाश से बचाती थी
प्रेम से अलग होने पर वही ऊँगली क्या क्या रंग दिखाने लगी ?
सुदर्शन चक्र उठाकर विनाश के काम आने लगी
कान्हा और द्वारकाधीश में क्या फर्क होता है बताऊँ ?
कान्हा होते तो तुम सुदामा के घर जाते सुदामा तुम्हारे घर नहीं आता
युद्ध में और प्रेम में यही तो फर्क होता है युद्ध में आप मिटाकर जीतते हैं
और प्रेम में आप मिटकर जीतते हैं कान्हा प्रेम में डूबा हुआ आदमी
दुखी तो रह सकता है पर किसी को दुःख नहीं देता
आप तो कई कलाओं के स्वामी हो स्वप्न दूर द्रष्टा हो गीता जैसे ग्रन्थ के दाता हो
पर आपने क्या निर्णय किया अपनी पूरी सेना कौरवों को सौंप दी?
और अपने आपको पांडवों के साथ कर लिया ? सेना तो आपकी प्रजा थी
राजा तो पालाक होता है उसका रक्षक होता है
आप जैसा महा ज्ञानी उस रथ को चला रहा था जिस पर बैठा अर्जुन
आपकी प्रजा को ही मार रहा था आपनी प्रजा को मरते देख आपमें करूणा नहीं जगी ?
क्यूंकि आप प्रेम से शून्य हो चुके थे आज भी धरती पर जाकर देखो
अपनी द्वारकाधीश वाळी छवि को ढूंढते रह जाओगे
हर घर हर मंदिर में मेरे साथ ही खड़े नजर आओगे
आज भी मै मानती हूँ लोग गीता के ज्ञान की बात करते हैं
उनके महत्व की बात करते है मगर धरती के लोग
युद्ध वाले द्वारकाधीश पर नहीं, i. प्रेम वाले कान्हा पर भरोसा करते हैं
गीता में मेरा दूर दूर तक नाम भी नहीं है,
पर आज भी लोग उसके समापन पर " राधे राधे" करते है"🌿
विचलित से कृष्ण- प्रसन्नचित सी राधा...
कृष्ण सकपकाए, राधा मुस्काई
इससे पहले कृष्ण कुछ कहते राधा बोल उठी-
"कैसे हो द्वारकाधीश ??" जो राधा उन्हें कान्हा कान्हा कह के बुलाती थी
उसके मुख से द्वारकाधीश का संबोधन कृष्ण को भीतर तक घायल कर गया
फिर भी किसी तरह अपने आप को संभाल लिया
और बोले राधा से ...
"मै तो तुम्हारे लिए आज भी कान्हा हूँ
तुम तो द्वारकाधीश मत कहो!
आओ बैठते है ....कुछ मै अपनी कहता हूँ कुछ तुम अपनी कहो
सच कहूँ राधा जब जब भी तुम्हारी याद आती थी
इन आँखों से आँसुओं की बुँदे निकल आती थी..."
बोली राधा - "मेरे साथ ऐसा कुछ नहीं हुआ ना तुम्हारी याद आई ना कोई आंसू बहा
क्यूंकि हम तुम्हे कभी भूले ही कहाँ थे जो तुम याद आते
इन आँखों में सदा तुम रहते थे
कहीं आँसुओं के साथ निकल ना जाओ
इसलिए रोते भी नहीं थे प्रेम के अलग होने पर तुमने क्या खोया
इसका इक आइना दिखाऊं आपको ?
कुछ कडवे सच , प्रश्न सुन पाओ तो सुनाऊ?
कभी सोचा इस तरक्की में तुम कितने पिछड़ गए
यमुना के मीठे पानी से जिंदगी शुरू की और समुन्द्र के खारे पानी तक पहुच गए ?
एक ऊँगली पर चलने वाले सुदर्शन चक्रपर भरोसा कर लिया
और दसों उँगलियों पर चलने वाळी बांसुरी को भूल गए ?
कान्हा जब तुम प्रेम से जुड़े थे तो ....जो ऊँगली गोवर्धन पर्वत उठाकर लोगों को विनाश से बचाती थी
प्रेम से अलग होने पर वही ऊँगली क्या क्या रंग दिखाने लगी ?
सुदर्शन चक्र उठाकर विनाश के काम आने लगी
कान्हा और द्वारकाधीश में क्या फर्क होता है बताऊँ ?
कान्हा होते तो तुम सुदामा के घर जाते सुदामा तुम्हारे घर नहीं आता
युद्ध में और प्रेम में यही तो फर्क होता है युद्ध में आप मिटाकर जीतते हैं
और प्रेम में आप मिटकर जीतते हैं कान्हा प्रेम में डूबा हुआ आदमी
दुखी तो रह सकता है पर किसी को दुःख नहीं देता
आप तो कई कलाओं के स्वामी हो स्वप्न दूर द्रष्टा हो गीता जैसे ग्रन्थ के दाता हो
पर आपने क्या निर्णय किया अपनी पूरी सेना कौरवों को सौंप दी?
और अपने आपको पांडवों के साथ कर लिया ? सेना तो आपकी प्रजा थी
राजा तो पालाक होता है उसका रक्षक होता है
आप जैसा महा ज्ञानी उस रथ को चला रहा था जिस पर बैठा अर्जुन
आपकी प्रजा को ही मार रहा था आपनी प्रजा को मरते देख आपमें करूणा नहीं जगी ?
क्यूंकि आप प्रेम से शून्य हो चुके थे आज भी धरती पर जाकर देखो
अपनी द्वारकाधीश वाळी छवि को ढूंढते रह जाओगे
हर घर हर मंदिर में मेरे साथ ही खड़े नजर आओगे
आज भी मै मानती हूँ लोग गीता के ज्ञान की बात करते हैं
उनके महत्व की बात करते है मगर धरती के लोग
युद्ध वाले द्वारकाधीश पर नहीं, i. प्रेम वाले कान्हा पर भरोसा करते हैं
गीता में मेरा दूर दूर तक नाम भी नहीं है,
पर आज भी लोग उसके समापन पर " राधे राधे" करते है"🌿
संकलित
Subscribe to:
Posts (Atom)