Wednesday, August 11, 2010

જીવન સંગીની

૧૦.૦૮.૨૦૧૦
મેં ખુશ નસીબ હું ક્યોકી ખુદા ને હમે એસા હમસફર દિયાકી ઉનકે સાથ ચલતે ચલતે જીદગી કી હર  મુશ્કેલીયા આસન હો ગઈ. જીવન સગીની કિરણ.....................




“ વહ્યા તારી સંગે મધુર વરસો આ ભવ તણાં,

અહો ! જાણે ગાયાં કુદરત તણાં ગાન મધુરાં.

મને લાગ્યું માણી સકળ જગ ની રમ્ચ કવિતા.

કદી તારી સંગે ટકટક કરી મૌન તું ગ્રહી,

મુખેથી એકાદો શબદ પણ સામેય ન સર્યો,

કદી હું દુર્વાસા સમ ‘સળગતો’ ક્રોધિત છતાં

પચાવ્યાં તે નેહે કટુ જ વચનો એજ પળ માં,

અને એ વેળા તો તવ નયન થી અશ્રુ સરતાં,

વહે ગંગાધારા! અડસઠ જળે સ્નાન કરતો.

અહો! તુ તો સીતા, જનકતનયા શી જીવતરે

કહે છે ‘ગીતા’ માં મનુજ પડતી ક્રોધ જ કરે.

અક્રોધે તું જીતી પણ હું ગયો હારી સમુળગો.

પચાવી તે જાણી ‘ભગવત ગીતા’ આ ભવ માં,

મને હૈયૈ થાતું તુજ જીવન તો તીરથ સમું. ”

(સંકલિત કાવ્ય )

No comments: