સ્વાધીનતા.......શ્રી ઝવેરચંદ મેઘાણી ........

15.08.2010
આજે ૧૫ મી ઓગષ્ટ.....આપણો સ્વતંત્રતા દિવસ ....દેશ ને આઝાદ કરાવવા પ્રાણ ન્યોછાવર કરનાર નામી/ અનામી શહીદો ને કોટી કોટી વંદન.......સહ .....આજે શ્રી ઝવેરચંદ મેઘાણી નું મને અતિ પ્રિય કાવ્ય ............

વિદાય

અમારે ઘર હતાં,વ્હાલાં હતાં,ભાડું હતાં,ને,

પિતા ની છાંય લીલી,ગોદ માતાની હતી હતીયે,

ગભૂડી બ્હેન ના આંસૂ ભીના હૈયા હીચોળે,

અમારા નૈન ઊના જંપતા આરામ કોલે...............

બધી માયા મહોબ્ત પીસતાં વર્ષો વિતેલાં,

કલેજાં ફૂલ નાં અંગાર સમ કરવાં પડેલાં

ઉખેડ્યા જે ઘડી છાતી થકી નિશ્ર્વાસ છેલ્લા,

અમારે રોમે રોમ થી વહ્યાતા રક્ત રેલા.......

સમય નોતો પ્રિયા ને ગોદ લઈ આલિંગવાનો,

સમય નોતો શિશુ ના ગાલ પણ પંપાળવાનો,

સમય નવ માવડી ને એટલું કહેતા જવાનો,

ટપકતાં આસૂ,ઓ માં સમજજો બાળ નાનો,......

અહોહો...કયાં સુધી પાછળ અમારી આવતી તી..

વતનની પ્રીતડી મીઠે સ્વરે સમજાવતી તી.

ગળામાં હાથ નાખી ગાલ રાતા ચુમતી તી,

વળો પાછા ..વદીને વ્યર્થ વલવલતી જતી તી,

બિરાદર નવજવાન અમ રાહ થી છો દૂદ રે,જે....

અમોને પંથ ભૂલેલા ભલે તું માની લેજે,

કદી જો હમદીલી આવે ભલે નાદાન કહેજે,

બિચારા કહીશ ના લાખો ભલે ધિક્કાર દેજે....

ઓ દોસ્તો દરગુજર દેજો દિવાના બાંધવોને,

સબુરી કયાંય દીઠ છે કલેજે આશકો ને....

દિલે શું શું જલે દેખાડીએ દિલ આહ કોને....

અમારી બેવકુફીયે કદી સંભારશોને......

અગર બહેતર ભુલી જજો અમારી યાદ ફાની,


બુરી યાદેં દુભવજો નાં સુખી તમ જીંદગાની......


કદી સ્વાધીનતા આવે વિનંતી ભાઈ, છાની....


અમો ને ય સ્મરી લેજો જરી પળ એક નાની.... ઝવેરચંદ મેધાણી..