આ આદિ અંતની સંતાકૂકડી – અવિનાશ વ્યાસ

૧૩.૦૩.૨૦૧૪

આ આદિ અંતની સંતાકૂકડી – અવિનાશ વ્યાસ

આદિ અંતની સંતાકૂકડીમાં હું જેની સાથે આથડું,
આજ મારા શબદનો શણગાર થાતું લાકડું,
હોજી ઘટઘટના ઘડવૈયાએ આ ઘડ્યું અનોખું લાકડું…

માને ખોળે પડી આંખ ઊઘડી આંખ્યું સામે જ ખડું,
પ્રથમ પગથિયે જાત ઝુલાવે ઘોડિયું તે લાકડું,
આજ મારા શબદનો શણગાર થાતું લાકડું,
હોજી ઘટઘટના ઘડવૈયાએ આ ઘડ્યું અનોખું લાકડું…

બાળપણામાં ભૂખનાં દુઃખે રડતું મનનું માકડું,
ત્યારે ધાવણીના રૂપમાં માડી મુખમાં મૂકે લાકડું,
આજ મારા શબદનો શણગાર થાતું લાકડું,
હોજી ઘટઘટના ઘડવૈયાએ આ ઘડ્યું અનોખું લાકડું…

પા પા પગલી ભરતાં ભરતાં ઘડી ચાલું ને ઘડી પડું,
ત્યારે કેમ ચાલવું જગમાં શીખવે ખેલણગાડી લાકડું,
આજ મારા શબદનો શણગાર થાતું લાકડું,
હોજી ઘટઘટના ઘડવૈયાએ આ ઘડ્યું અનોખું લાકડું…

શ્રીફળ મીંઢળ માણેકસ્તંભ માંડવો આ ચતુરપંખનું પાંદડું,
કહેશો કોની સાથે ક્યારે નથી સંકળાયું લાકડું,
આજ મારા શબદનો શણગાર થાતું લાકડું,
હોજી ઘટઘટના ઘડવૈયાએ આ ઘડ્યું અનોખું લાકડું…

ઓશિયાળા એંશી વરસે અંગ બને જ્યારે વાંકડું,
ત્યારે ઘડપણનો સથવારો હાથે લાકડી એ લાકડું,
આજ મારા શબદનો શણગાર થાતું લાકડું,
હોજી ઘટઘટના ઘડવૈયાએ આ ઘડ્યું અનોખું લાકડું…

સંગ સૂનારી નારી અહીં રહી રડતી કેવળ રાંકડું,
પણ સંગ સૂતું ચિતાની સાથે ભવભવનું સાથી લાકડું,
આજ મારા શબદનો શણગાર થાતું લાકડું,
હોજી ઘટઘટના ઘડવૈયાએ આ ઘડ્યું અનોખું લાકડું…

- અવિનાશ વ્યાસ